گل را باید بویید نه چید

بیچاره عروسک...

دلش میخواست زار زار گریه کند اما خنده را به لبانش دوخته بودند

حکایت عجیبیست رفتار ما

خداوند می بیند و می پوشاند

مردم نمی بینند و فریاد می زنند . . .

اینجا زمین استـــ و رسم آدمهایش عجیبــــ !

اینجا گم کـه میشوی بـه جای آنکـه دنبالتـــ بگردند ؛

فراموشتـــ میکنند ...

یـکی از همیـن روز هـا

بـاید خـدا را صـدا بـزنم !

یـک میـز دو نفـره دو صنـدلی ...

یـکی مـن یـکی خـدا ...

حـرف نمی زنـم ،

نگـاهـم کـافیسـت ،

می دانـم بـرایم اشـک می ریـزد ...

تنهایم...

اما دلتنگ آغوشی نیستم ...

خسته ام ...
ولی به تکیه گاهی نمی اندیشم ...

چشمهایم تر هستند و قرمز ...

ولی رازی ندارم ...

چون مدت هاست ...

دیگر کسی را "خیلی" دوست ندارم جز:

خدایم !!!

هر روز بیشتر از دیروز به این جمله ایمان دارم

روزگار غریبی است...

ايمـــان دارم . . .

کــه قشنـگـتــرين عشــق

نگــاه مهــربـــان خــداونـــد بـه بنـدگـانـش اســت .. .

کاشکی

گاهی وقتا

خدا از پشت اون ابرها میومد بیرون

و گوشم رو محکم می گرفت و داد می زد که

آهـــــــــــــــــای !!!

بگیر بشین سر جات

اینقده غر نزن….

همینه که هست !

بعد یک چشمک می زد

و آروم توی گوشم می گفت

همه چی درست میشه…